శబరిమలై సంప్రదాయ గోడలు

మన ఇంటికి కొందరు స్నేహితులు వచ్చారనుకుందాం. అందరికీ కాఫీ ఇచ్చి, ఒకాయనకి ఇవ్వలేదనుకుందాం. ఆ  ఒకాయన చిన్నబుచ్చుకుంటాడు, కోపంతో మండిపడతాడు. 'బాబూ! కాఫీ నీ ఆరోగ్యానికి హాని, అందుకే ఇవ్వలేదు' అన్నా ఒప్పుకోడు (వాస్తవానికి అతనికి కాఫీ తాగే అలవాటు లేదు). ఎందుకంటే - తను కాఫీ త్రాగాలా వద్దా అనేది నిర్ణయించుకోవల్సింది అతడే గానీ మనం కాదు. 

కేరళలో శబరిమలై అనేచోట అయ్యప్ప అనే దేవుడు వున్నాడు. నల్లదుస్తుల్తో (సీనియర్లు కాషాయ దుస్తుల్తో) 'దీక్ష' తీసుకుని దేవుణ్ణి దర్శించుకుంటారు. సంక్రాంతినాడు జ్యోతి 'కనబడుతుంది'ట! కానీ - ఆ జ్యోతిని దేవస్థానం బోర్డు ఉద్యోగులే ఎంతో 'వ్యయప్రయాసల'తో వెలిగిస్తారని కేరళ ప్రభుత్వమే కోర్టులో వొప్పుకుంది. శబరిమల ఆలయంలోకి 10 నుండి 50 సంవత్సరాల ఆడవాళ్ళకి ప్రవేశం లేదు. కారణం యేమనగా - ఈ వయసు ఆడవాళ్ళు menstruate అవుతారు. 

మతములన్నీ మిక్కిలి సనాతనమైనవి. వీటికి వందల, వేల సంవత్సరాల చరిత్ర వుంది. కాలం సమాజంలో అనేక మార్పులు తెస్తుంటుంది. ఆ మార్పుల్లో ఒకటి 'విద్య'. ఈ విద్య వల్ల ప్రజల జ్ఞానం పెరుగుతుంది (కొందరికి తరుగుతుంది - అది వేరే సంగతి). సహజంగానే వారికి అప్పటిదాకా తాము అనుసరించిన 'ఆచారాల' పట్ల సందేహాలు పుట్టుకొస్తయ్. ఆ సందేహాల నుండి ప్రశ్నలు పుట్టుకొస్తయ్.   

ఇందుకొక ఉదాహరణ - 'menstrual bleeding'. కొన్నాళ్ళక్రితం - అంటు, మైల, ముట్టు - అనే ముద్దుపేర్లతో menstrual bleed ని అపవిత్రంగా భావించేవాళ్ళు. ఆడవారిని ఆ 'నాలుగు రోజులు' ఇంట్లో కాకుండా బయట కూచోబెట్టేవాళ్ళు. చదువుకున్నవాళ్ళు పెరగడంతో - menstrual bleed అపవిత్రం కాదనీ, పిల్లల్ని కనే జంతువులన్నింటిలో చాలా సహజంగా జరిగిపోతుండే ఒక బయలాజికల్ ప్రక్రియ అనీ అర్ధం చేసుకున్నారు. ఇలా అర్ధం చేసుకున్నాక - sanitary napkins వాడటం ద్వారా తమకి కలిగే అసౌకర్యాన్ని తగ్గించుకోవచ్చని తెలుసుకున్నారు. ఆవిధంగా ఆ 'నాలుగు రోజుల'నీ స్త్రీలు జయించారు. ఇదంతా కూడా నేను పుట్టాక జరిగిన నిన్నమొన్నటి పరిణామ క్రమం. 

జ్ఞానం అడవిలో నిప్పుకణిక లాంటిది. అది ఒకచోటతో ఆగిపోకుండా కొంతమేరకు విస్తరిస్తుంది. కాబట్టి జ్ఞానం మతపరమైన ఆచారవ్యవహారాల్ని ప్రశ్నిస్తుంది. అయితే ఆ ప్రశ్నలకి సమాధానం చెప్పేంత జ్ఞానం గానీ, ఓపిక గానీ మతానికి వుండదు. ఫలితంగా - menstrual bleed ని చీదరించుకునేవాళ్ళని చీదరించుకుంటూ కొందరు అమ్మాయిలు happy to bleed అనడం మొదలెట్టారు (పిదప కాలం, పిదప బుద్ధులు).    

ఆ అమ్మాయిలు - 'ఉరే భక్తస్వాములూ! మగ ఆడ sexual intercourse చేసుకున్న ఫలితంగా గర్భాశయంలో పిండం యేర్పడుతుంది. అక్కడే తొమ్మిది నెలలు గడిపి, మా జననాంగం ద్వారా మీరు బయటకొచ్చారు. మరప్పుడు మీ పుట్టుక మాత్రం అపవిత్రం కాదా?' అనడిగారు. అంతటితో వూరుకోకుండా - 'అయ్యప్పని దర్శించుకునే హక్కు menstruating women అయిన మాకూ వుంది' అంటూ ఎన్నాళ్ళనుండో వస్తున్న 'పవిత్రమైన' ఆనవాయితీని ప్రశ్నిస్తూ కోర్టుకెక్కారు.

కోర్టుక్కూడా న్యాయదేవత వుంది (యెక్కడికెళ్ళినా దేవతలు మాత్రం కామన్). పాపం! ఆ దేవత చూడ్డానికి వీల్లేకుండా కళ్ళకి గుడ్డ కట్టేసి వుంటుంది. గౌరవనీయులైన కోర్టువారు చట్టాల దుమ్ము దులిపి నిశితంగా పరిశీలించారు. తదుపరి వారికి menstruating women కి వ్యతిరేకంగా యే ఆధారమూ కనబడక - 'bleeding women దేవుణ్ణి ఎందుకు చూడకూడదు?' అని తీవ్రంగా హాశ్చర్యపొయ్యారు. 'ట్రావన్కూరు దేవస్థానం వాళ్ళు రాజ్యాంగం కల్పించిన ప్రాధమిక హక్కుల ఉల్లంఘనకి పాల్పడుతున్నారా?' అంటూ కించిత్తు మధనపడుతూ సందేహాన్ని వ్యక్తం చేశారు. అంతిమ తీర్పు ఇంకా రావలసి వుంది. 

శబరిమల గుడిని యే వయసు స్త్రీలైనా దర్శించుకోవచ్చుననీ, తమకి అభ్యంతరం లేదనీ కేరళ ప్రభుత్వం కోర్టుకి సమాధానం చెప్పింది. ప్రభుత్వ నిర్ణయం happy to bleed కేంపులో ఉత్సాహాన్ని నింపగా, sad to bleed కేంపుకి పుట్టెడు దుఃఖాన్ని ఇచ్చింది. అయ్యప్పస్వామి భక్తుల సంఖ్యలో మన తెలుగువారిదే అగ్రస్థానం. కాబట్టి కేరళ ప్రభుత్వ నిర్ణయం మన తెలుగు భక్తుల్ని ప్రభావితం చెయ్యొచ్చు.

కావున మిత్రోత్తములారా! మనం అర్ధం చేసుకోవాల్సిందేమనగా - 

సమాజం నిశ్చలంగా వుండదు, మార్పు దాని గుణం. 'ఎందుకు?' అన్న ప్రశ్నకి నిలబడనిదేదైనా కాలగర్భంలో కలిసిపోతుంది. 'ఎందుకు?' అన్న ప్రశ్నకి తావులేని సమాజం నిస్సారమైనది, అనాగరికమైనది. అందుకే - 'ఎందుకు?' అన్న ప్రశ్న చాలా ప్రమాదకరమైనది కూడా! ఈ ప్రశ్న వినపడ్డప్పుడల్లా కొందరు గుండెలు బాదుకుంటూనే వున్నా, వాళ్ళు గుండె పగిలి చచ్చేలా సమాజం ముందుకు పురోగమిస్తూనే వుంటుంది. ఇవ్వాళ శబరిమలైలో అగ్గిపుల్ల రాజుకుంది. ఈ అగ్గి - అగ్గిపుల్లతోనే ఆరిపోదనీ, ఇది ఇంకెన్నో మంటల్ని రాజేస్తుందనీ ఆశిద్దాం.

(picture courtesy : Google)