గాయకుడు రామకృష్ణ

కాలం గడియారం ముల్లులా నిదానంగా, నిరంతరంగా తన పని తను చేసుకుపోతుంటుంది. పుట్టేవాళ్ళు పుడుతుంటే పొయ్యేవాళ్ళు పోతుంటారు. ఎవరు ఎంత గొప్పవాళ్ళైనా, అసలు గొప్పవాళ్ళే కాకపోయినా కాలమహిమకి తలొంచక తప్పదు. మన రాజకీయ నాయకులకి లేకపోయినా కాలానికి మాత్రం గొప్ప డెమోక్రటిక్ స్పిరిట్ వుందని భావిస్తున్నాను.

గాయకుడు రామకృష్ణ మరణించాడు. ఆయన సినిమాల్లో పాడి చాలా కాలమే అయింది. సినిమా రంగం విచిత్రమైంది. ఇక్కడ ఎవరు ఎందుకు ఎంతకాలం సక్సస్‌ఫుల్‌గా వుంటారో తెలీదు. రామకృష్ణ కెరీర్ మొదలవడం మాత్రం చాలా ప్రామిసింగ్‌గా మొదలైంది. అందుకు ఆయనకి సమయం కూడా అనుకూలించింది. ఘంటసాల తన అనారోగ్యం వల్ల పాటలు తగ్గించుకున్న సమయంలో సినిమావాళ్ళకి అచ్చు ఘంటసాలని అనుకరించే రామకృష్ణ మంచి ప్రత్యామ్నాయంగా కనిపించాడు. 

ఆనాడు సినిమాల్లో రామారావు, నాగేశ్వరరావులది అగ్రస్థానం. కృష్ణ, శోభన్‌బాబులది తరవాత స్థానం. ఎప్పుడైనా అగ్రనటులకి పని చేసినవారిదే టాప్ బిల్లింగ్. అలా రామకృష్ణ సినిమా రంగం ఎంట్రీనే టాప్ గేర్‌లో మొదలైంది. మరి ఆ తరవాత ఏం జరిగిందో తెలీదు గానీ.. వెనకపడ్డాడు, బాగా వెనకపడ్డాడు. ఆ తరవాత కొన్నాళ్ళకి కచేరీల్లో మాత్రమే పాడాడు. సినిమాల్లో కెరీర్ అప్ అండ్ డౌన్‌లు సహజం. కానీ రామకృష్ణ మాత్రం మళ్ళీ కోలుకోలేకపొయ్యాడు. 

ఎప్పుడైనా ఒక అగ్రస్థాయి గాయకుడిని మక్కికిమక్కిగా అనుకరిస్తూ లాంగ్ కెరీర్ నిర్మించుకోవడం కష్టం, అసాధ్యమేమో కూడా. ఈ విషయం రఫీ, ముకేశ్, కిశోర్‌లని అనుకరిస్తూ తొందరగా లైంలైట్‌లోకి వచ్చినా.. అర్జంటుగా ఫేడౌట్ అయిన అనుకరణ గాయకులని గమనిస్తే అర్ధమవుతుంది. 

సరే! రామకృష్ణ గొప్ప గాయకుడా? అయితే ఎంత గొప్ప గాయకుడు? లాంటి ప్రశ్నలకి ఇక్కడ సమాధానం వుండదు. ఎందుకంటే ఇక్కడ నేన్రాస్తుంది గాయకుడు రామకృష్ణ గూర్చి నా ఆలోచనలు, జ్ఞాపకాలు మాత్రమే కాబట్టి.

రామకృష్ణా! మీరు మంచి గాయకులు. మీరు పాడిన పాటలు విని నేను ఆనందించాను. అందుకు మీకు ధన్యవాదాలు తెలుపుకుంటున్నాను. ప్రస్తుతానికి గురువు ఘంటసాల గారితో కబుర్లు చెప్పుకోండి. నేనక్కడికి వచ్చినప్పుడు మీ గాయకులందర్నీ ఒకచేట చేర్చి పసందైన జుగల్‌బందీ ఎరేంజ్ చేస్తాన్లే!

(picture courtesy : Google)