నా చిన్నప్పుడు సినిమా పాట వినాలంటే రేడియోనే గతి. యే పాట యే ప్రోగ్రాములో వేస్తారో తెలిసేది కాదు. ఒక్కోసారి బడికెళ్ళినప్పుడు కార్మికుల కార్యక్రమంలో నాకు నచ్చిన పాట వేసేసేవాళ్ళు, అప్పుడు భలే బాధగా వుండేది. ఈ రకంగా నా చిన్నప్పుడు ఇష్టమైన పాట వినడానికి తిప్పలు పడేవాణ్ని.
'సంతానం' సినిమాలో 'దేవి శ్రీదేవి' అంటూ ఘంటసాల పాడిన పాట నాకు చాలా ఇష్టం (సినిమా నేను చూళ్ళేదు). అయితే ఈ 'భక్తిపాట'ని రేడియోవాళ్ళు భక్తిపాటల కార్యక్రమంలో వేసేవాళ్ళు కాదు! అంచేత ఆకాశవాణి, విజయవాడ కేంద్రంలో పనిచేస్తున్నవారికి సంగీత జ్ఞానం లేదనుకున్నాను!
ఓరోజు స్నేహితుల్తో సినిమా పాటల చర్చ జరుగుతున్నపుడు, ఆకాశవాణి అజ్ఞానాన్ని ప్రస్తావించాను.
"అది భక్తిపాట కాదనుకుంటా. 'నీ కనుసన్నల నిరతము నన్నే హాయిగా ఓలలాడించ రావే' అనికదా ఘంటసాల పాడింది?" అన్నాడొక సినిమా పాటల జ్ఞాని.
"ఆ పాట రాగం, తాళం విన్నాక్కూడా దాన్ని ప్రేమగీతం అంటావేంటి? కవులు భక్తిపాటల్లో కూడా క్రియేటివిటీ చూపిస్తారు. ప్రబంధ కవులయితే దేవతలకి లవ్ లెటర్లు కూడా రాస్తారు." అని మొండిగా వాదించాను.
కొన్నాళ్ళ క్రితం నా అభిమాన 'భక్తిపాట' విందామని యూట్యూబులోకి వెళ్ళాను. వార్నీ - ఇంతాజేసి 'దేవి శ్రీదేవీ' భక్తిపాట కాదు! నాగేశ్వరరావు సావిత్రిని ప్రేమిస్తూ ఘంటసాల స్టోన్లో పాడిన భీభత్సమైన ప్రేమగీతం!
ఇప్పుడీ పాట గూర్చి రెండుముక్కలు. నాకీ పాటలో సావిత్రి పిచ్చగా నచ్చేసింది, సావిత్రి నవ్వు పిచ్చపిచ్చగా నచ్చేసింది. నాగేశ్వరరావు అదృష్టానికి కుళ్ళుకున్నాను. సావిత్రి స్పర్శ తగిలి తలుపు కూడా భలే నటించింది! దటీజ్ సావిత్రి!
(fb post 9/6/2017)
(fb post 9/6/2017)
