తమిళనాడు ముఖ్యమంత్రి జయలలితకి శిక్ష పడ్డందుగ్గానూ ఆమె అభిమానులు పరమ ఘోరంగా ఏడుస్తున్నారు. ఈ స్థాయిలో ఏడుస్తున్నారంటే వారికి జయలలితంటే ఎంత అభిమానమో అర్ధమవుతుంది. మరీ వారంత కాకపోయినా - నాక్కూడా కొంత బాధగానే వుంది. అందుకు నాకున్న కారణాలు పూర్తిగా వ్యక్తిగతమైనవి.
ఇప్పటి కుర్రాళ్ళు కత్తిలాంటి కత్రీనా కైఫ్ని వేడినిట్టూర్పులతో భారంగా చూస్తున్నట్లే - ఒకప్పుడు మేం నోరు తెరుచుకుని జయలలితని చూస్తుండేవాళ్ళం. మాదప్పుడు స్కూల్ వయసు కాబట్టి - మా ఎత్తుకు తగ్గట్టుగా పొట్టిగా, బొద్దుగా, ముద్దుగా వుండే జయలలిత అంటే చాలా ఇష్టంగా వుండేవాళ్ళం.
ఒకటా రెండా! ఎన్నని చెప్పను? జయలలిత బొచ్చెడన్ని సినిమాలు చేసింది. చిక్కడు - దొరకడు, గోపాలుడు - భూపాలుడు, కదలడు - వదలడు, గండికోట రహస్యం వంటి జానపద చిత్రరాజముల్లో ఎంతో హుషారుగా ఎన్టీఆర్తో స్టెప్పులేసింది (జయలలిత గొప్ప సాహసవంతురాలని నాకప్పుడే అర్ధమైంది).
ముచ్చట గొలిపే పెళ్ళిచూపులకి వచ్చావా? అంటూ 'తిక్కశంకరయ్య'లో రామారావుని ఆట పట్టించింది. ముత్యాలజల్లు కురిసే, రతనాల మెరుపు మెరిసే అంటూ 'కథానాయకుడు'లో వర్షంలో తడుస్తూ గెంతులేసింది. మొక్కజొన్న తోటలో ముసిరిన చీకట్లలో అంటూ 'అదృష్టవంతులు'లో క్లబ్బులో నర్తించింది.
ఆవిడ సినిమాల్లోంచి రాజకీయాల్లోకి పొయ్యాక పురచి తలైవి అనీ, అమ్మ అనీ ఏవేవో పేర్లతో ప్రసిద్ధి చెందింది. అనేక ఎత్తుపల్లాలు చూసింది. జయలలిత పట్ల తీవ్రమైన అవినీతి ఆరోపణలు వెల్లువెత్తిన సమయంలో కూడా నాకు జయలలిత పట్ల పెద్దగా వ్యతిరేకత లేదు. ఇందుకు ఒకప్పటి నా జయలలిత ఇష్టమే కారణమని నా అనుమానం.
నేను చూసిన అనేక సినిమాల్లో హీరోయిన్గా చేసి నన్ను మిక్కిలి ఆనందింపచేసిన జయలలితకి గౌరవనీయులైన శ్రీకోర్టువారు శిక్ష విధించడం నన్నెంతో బాధకి గురిచేసింది. ఈ బాధ పూర్తిగా వ్యక్తిగతమైనదని మరొక్కసారి మనవి చేసుకుంటూ - జయలలిత కోసం గుండెలు బాదుకుంటూ ఏడ్చేవారి పట్ల సంఘీభావాన్ని తెలుపుతున్నాను!